¨Ε, είσαι άρρωστος!!!¨
Τελικά για να επιβιώσεις σ΄αυτόν τον χώρο, δεν χρειάζεται να έχεις μόνο γερό στομάχι. Πρέπει να έχεις και γερά πνευμόνια.
Καμιά φορά όμως, όσο γερά και να είναι τα πνευμόνια, αν ο αέρας που έχεις μέσα σου και θέλεις να σφυρίξεις δυνατά,
για να δώσεις πνοή σε μια καινούρια παράσταση, είναι τόσο μεγάλος, ακόμα κι αυτά τα ¨γερά¨ πνευμόνια, αδυνατούν να ακολουθήσουν.
Τόσο μεγάλος λοιπόν, ήταν ο αέρας που είχα μέσα μου για να μπορέσουν να φουσκώσουν τα πανιά της παράστασης που θα δείτε σήμερα,
που με ανάγκασε να μεταφερθώ άρον - άρον στο νοσοκομείο (με μια μικρή πνευμονία) και να την ετοιμάσω εκεί, ¨στο κρεβάτι του πόνου¨.
¨Εκεί¨ γράφτηκαν τα νούμερα, ¨εκεί¨ γράφτηκαν τα τραγούδια, ¨έκεί¨ έγιναν οι πρώτες πρόβες, αλλά ευτυχώς για όλους μας,
¨εδώ¨ θα δείτε το αποτέλεσμα κι ελπίζω να σας αρέσει.
Πάντως, η μόνη φράση που άκουγα από τους συνεργάτες μου, όταν έμπαιναν στο δωμάτιο και μ΄ έβλεπαν να δουλεύω με το ένα χέρι,
γιατί το άλλο μου το κρατούσε δέσμιο ο ορός, ήτανε: ¨Ε, είσαι άρρωστος!!!¨
Καλή Διασκέδαση!
Μάρκος Σεφερλής